İstiare, bir söz sanatıdır ve bir kavramı, başka bir kavram üzerinden, benzerlik ilişkisi kurarak anlatmaktır. Temel olarak iki tür istiare bulunur: açık istiare ve kapalı istiare.
Açık İstiare (Teşbih-i Beliğ): Benzetilen (müsteârün bih) öğesi söylenir, benzetme yönü ve kendisine benzetilen (müsteârün minh) öğesi söylenmez.
Kapalı İstiare (Meknuz İstiare): Sadece kendisine benzetilen (müsteârün minh) öğesi söylenir, benzetilen (müsteârün bih) öğesi söylenmez.
İstiare Çeşitleri (Diğer Sınıflandırmalar):
Temsili İstiare: Bir olayın veya durumun başka bir olay veya durum üzerinden anlatılmasıdır. Genellikle uzun metinlerde ve alegorik anlatımlarda görülür.
*Örnek: Bir devletin yükselişi ve çöküşünü anlatmak için bir ağacın büyümesi ve kuruması benzetmesi kullanılması.
Personifikasyon (Kişileştirme/Teşhis): İnsan dışı varlıklara insan özellikleri atfedilerek yapılan istiare türüdür. Kapalı istiarenin özel bir halidir.
*Örnek: "Deniz hırçınlaşıyor." (Denizin hırçınlaşması, insana ait bir özellik denize atfedilmiştir.)
İntak (Konuşturma): İnsan dışı varlıkların konuşturulmasıdır. Aynı zamanda teşhis sanatıyla da iç içedir.
*Örnek: "Ağaçlar fısıldıyordu."
İstiare, anlatımı zenginleştiren, derinlik katan ve okuyucunun hayal gücünü harekete geçiren önemli bir edebi sanattır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page